استان زنجان
استان زنجان، واقع در شمال غربی ایران، از شمال با اردبیل و آذربایجان شرقی، از شمال شرق با گیلان، از شمال غرب با آذربایجان غربی، از جنوب با همدان، از غرب و جنوب غرب با کردستان و از شرق با قزوین همسایه است. استان زنجان با مرکزیت شهرستان زنجان، دارای ۸ شهرستان می باشد. زبان مردم این منطقه ترکی آذری است.
زنجان
شهر زنجان(زنگان و خمسه)، مرکز استان زنجان است که با شهرهای ماهنشان، طارم، سلطانیه و ایجرود همسایه می باشد. زبان مردمان آن ترکی(لهجه ی زنجانی) است. چاقوی زنجان شهرت بسیاری دارد و از آداب رسوم مردم آن می توان به رسوم ویژه شب یلدا، ایام نوروز و ماه رمضان اشاره کرد. این شهر که به عنوان مقصدی برای گردشگری غذا شناخته می شود دارای غذاهای لذیذ و سنتی ای چون جغور بغور، کوفته و آش ترش است.
برخی از مهم ترین مکان های دیدنی استان زنجان
آرامگاه، مسجد و معبد
گنبد سلطانیه
گنبد سلطانیه که در شهر سلطانیه قرار دارد، در سال‌های ۷۰۳ تا ۷۱۳ هجری قمری (۱۳۰۲ تا ۱۳۱۲ میلادی) و در دوره حکومت سلطان محمد خدابنده (معروف به اولجایتو)، هشتمین سلطان مغول، به‌عنوان آرامگاه بنا شد. این بنا که دومین گنبد بزرگ آجری جهان بعد از گنبد کلیسای جامع فلورانس (سانتا ماریا دل فیوره)، بزرگترین گنبد ایران و نخستین نمونه گنبد دو پوسته در جهان به حساب می‌آید، در تاریخ ۱۵ دی ماه سال ۱۳۱۰ با شماره ۱۶۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. این بنا در تاریخ ۲۴ تیر ماه سال ۱۳۸۴ به‌عنوان هفتمین اثر ایرانی در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز ثبت شد.
مسجد جامع زنجان
مسجد جامع زنجان( مسجد دارا، مسجد سید، مسجد سلطانی و مسجد جمعه )، بزرگترین مسجد این شهر به شمار می‌رود و از غرب با بازار قیصریه، از شرق با کوچه مسجد سید و از شمال با خیابان امام خمینی و سبزمیدان در ارتباط است. تاریخ احداث آن به قرن سیزدهم هجری قمری( ۱۹ میلادی ) و دوره قاجاریه می‌رسد. این مجموعه توسط پسر فتحعلی‌شاه قاجار، ساخته شد که هدف آن، تدریس، اقامه نماز و مراجعات مردمی آیت‌الله سردانی بود. این بنا به صورت چهار ایوانی با ایوان هایی به شکل قرینه ساخته شده که در ۱۰ اردیبهشت ۱۳۴۲، با شماره ۱۰۵۶ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
معبد داش کسن
معبد داش‌کَسَن (معبد اژدها) بنایی صخره‌ای است که در جنوب شرقی شهر تاریخی سلطانیه در استان زنجان واقع شده‌است و مربوط به دورۀ ایلخانیان است. دو نقش برجستۀ اژدها و چند محراب اسلامی در دو سمت آن و به صورت قرینه یکدیگر حجاری شده است. این نقش‌برجسته‌ها از معدود نقوش اژدها در ایران هستند و تأثیر فرهنگ شرق دور (مغولستان و چین) را نشان می‌دهند. ساخت این معبد که پس از مرگ ارغونشاه، با پشتکار الجای خاتون خواهر الجایتو آغاز شد، به پایان نرسید. این اثر در ۳ اسفند ۱۳۵۳ با شماره ثبت ۱۰۲۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
موزه ها
موزه رختشویخانه
مجموعه تاریخی رختشویخانه یکی از جاهای دیدنی زنجان به شمار می‌رود و در حال حاضر به موزه مردم‌شناسی تبدیل شده است. این بنا که توسط دو برادر به نام‌های مشهدی اکبر معمار و مشهدی اسماعیل بنا ساخته شد، به سبک معماری اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی است. این محل در گذشته مکانی بوده که زنان شهر لباس و رخت خود را در آن محل می‌شستند و برای تأمین امنیت آنها بصورت یک مکان سرپوشیده ساخته شده بود. این اثر با شماره ۱۷۴۷، جز آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
موزه مردان نمکی
مردان نمکی نامی است که به شش مومیایی کشف‌شده در سال ۱۳۷۲ در معدن نمک چهرآباد استان زنجان، داده شده‌است. در میان آنها جسد یک زن و یک پسر نوجوان نیز وجود دارد. از میان مردان نمکی یافت شده، سه مرد نمکی مربوط به زمان هخامنشیان و دو مرد نمکی دیگر نیز مربوط به اواخر دوران ساسانی هستند. با انتقال آنها از معدن به عمارت ذوالفقاری، در سال ۱۳۸۸ اولین موزه باستانشناسي استان زنجان در آن افتتاح گردید. این عمارت که در اواخر دوران قاجار، ساختمان مسکونی و اداری حکمران زنجان بوده است؛ در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۵ به شماره ۱۸۵۲ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
بازار
بازار بزرگ زنجان
مجموعه بازار قدیمی زنجان که طولانی‌ترین بازار سرپوشیده ایران محسوب می‌شود، از سوی غرب و شرق گسترش یافته و بدین لحاظ به بازار پایین و بازار بالا نامگذاری شده است. ساخت آن از دوران آقا محمد خان قاجار آغاز و تا پایان حکومت فتحعلی شاه قاجار ادامه داشت و عناصر معماری ای مانند طاق های گهواره ای، آجر چینی و کاشی کاری در آن دیده می شود. این بازار از نظر تولید و نوع فعالیت به هشت راسته تقسیم می‌شود. این مکان در سال ۱۳۷۴ با شماره ۱۴۴۰در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
نظر خود را ثبت کنید